Τα Τετρακόσια χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς οι Έλληνες, στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής περιμένοντας την Λαμπρή, εύχονταν ο ένας στον άλλον «Καλή Ανάσταση» και ταυτόχρονα υπονοούσαν με νόημα ότι εύχονταν ταυτόχρονα και την ανάσταση του Γένους.
Περιμένοντας την Ανάσταση», είναι στην πραγματικότητα μια μακρινή Ελληνική Ιστορία που για την καρτερικότητα που οι Έλληνες απέδειξαν διαχρονικά στις δυσκολίες για το όνειρο . Η Τουρκική σκλαβιά ήταν αιτία για τους Έλληνες που οι μέρες της Ανάστασης αποκτούσαν ιδιαίτερη σημασία και λαμπρότητα, και τούτο διότι από τα πανάρχαια χρόνια ο θάνατος ήταν μια πρόσκαιρη κατάσταση, αφού ακολουθούσε η αναγέννηση-ανάσταση.
Αλήθεια η δοκιμασία είναι διαρκής και τα προβλήματα μεγάλα. Περάσαμε με δυσκολία την δημοσιονομική κρίση και ακολούθησε χωρίς ανάσα η πανδημία που βασανίζει την καθημερινότητα μας. Ο γείτονας μας δεν έπαψε να επιβουλεύεται την Ανεξαρτησία μας και να θέλει με τον τρόπο τον και την «Γαλάζια Πατρίδα» να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας τετρακόσια χρόνια πίσω για να μας ξαναφέρει την οθωμανική εποχή !!Μάταια όμως. Η αγωνία του είναι οι σπαραγμοί του θηρίου, το ρόλο αυτό τον κατάλαβαν πλέον και οι φίλοι και εχθροί του. Ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, γίνεται ο πρώτος πρόεδρος στην αμερικανική ιστορία που με ανακοίνωσή του στις 24 Απριλίου αναγνωρίζει ξεκάθαρα την Αρμενική Γενοκτονία.
«Ξεκινώντας στις 24 Απριλίου 1915, στην Κωνσταντινούπολη (σ.σ: Constantinople, στο πρωτότυπο) με τη σύλληψη Αρμενίων διανοουμένων και ηγετών της κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη από τις οθωμανικές αρχές, ενάμισι
εκατομμύριο Αρμένιοι απελάθηκαν, σφαγιάστηκαν ή οδηγήθηκαν στον θάνατο σε μια εκστρατεία εξόντωσης.» Η Ιστορία εκδικείται και έρχεται η ώρα της αναγνώρισης της Ποντιακής γενοκτονίας. Τώρα δεν μπορώ να λησμονήσω ότι «Πυρά» κατά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εκτόξευσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι, ο οποίος αφού τον κατηγόρησε ότι «ταπείνωσε» την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν, επεσήμανε χαρακτηριστικά πως είναι σημαντικό να είμαστε ειλικρινείς με τους «δικτάτορες».
Η στάση των ξένων Κυβερνήσεων βέβαια δεν μπορεί να μας κάνει να πιστεύουμε πώς λύθηκαν τα προβλήματα με την γείτονα. Κάθε άλλο, πιστεύω πως η σθεναρή στάση μας μπορεί να κάνει τον Νεοσουλτάνο να αντιληφθεί πως η Ελλάδα δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση.
Για δεύτερη φορά στην Ιστορία μας δεν θα γιορτάσουμε την Ανάσταση παραδοσιακά στα χωριά μας , γιατί ο κίνδυνος από την πανδημία μας εμποδίζει να τρέξουμε εκεί που λαχταράει η καρδιά μας . Άραγε μέσα στην τρομακτική ηθική και δημοσιονομική κρίση που δέκα χρόνια περάσαμε , μέσα στις καθημερινές απειλές του casus belli εξ ανατολών, διερωτώμαι πως «αντέχουμε» ακόμα το καθημερινό διαρκές αυτό μαρτύριο της «σταγόνας» και της πανδημίας . Κι όμως αντέχουμε κι ελπίζουμε στην Ανάσταση στην ήττα της αρρώστιας και του θανάτου. Το φετινό Πάσχα είναι αλλιώτικο.
Μοναδικό. Άλλωστε µοναδικές είναι και οι µέρες που ζει η ανθρωπότητα και η Ελλάδα μας . Ας πούµε λοιπόν ότι η Ελλάδα ξεκινά την... απελευθέρωση, την άρση της αποµόνωσης. Μεγάλα τα προβλήματα τόσο τα Εθνικά, τα κοινωνικά, εύκολες απαντήσεις δυστυχώς δεν υπάρχουν. πρέπει λοιπόν να σταματήσουμε το κακό να στηρίξουμε τον αδύναμο, να του δώσουμε ελπίδα.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Εύχομαι στην Πατρίδα μας, σ’ όλους μας, για να ανατείλει ο «ήλιος της Δικαιοσύνης», εκείνος ο νοητός που επικαλείται ο μεγάλος μας ποιητής, να μας φωτίσει και να σημάνει και την Ανάσταση του Τόπου.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, λοιπόν! Κι ας έχουμε το βλέμμα στο Φως του
Αναστάστος Χριστού, που είναι η ελπίδα όλων μας .
ΑΝΤΩΝΗΣ Π.ΑΡΓΥΡΟΣ